António Nobre

António Pereira Nobre, nado no Porto o 16 de agosto de 1867 e finado na Foz do Douro o 18 de marzo de 1900, máis coñecido como António Nobre, foi un poeta portugués cuxa obra se insere nas correntes ultra-romántica, simbolista, decadentista e saudosista (interesada no rexurdir dos valores patrios) da xeración finisecular do século XIX portugués. A súa principal obra, ''Só'' (París, 1892), está marcada pola lamentación e a nostalxia, imbuída de subxectivismo, mais simultaneamente suavizada pola presenza dun fío de auto-ironía e coa rotura coa estrutura formal do xénero poético en que se insere, traducida na utilización do discurso coloquial e na diversificación estrófica e rítmica dos poemas. A pesar de que a súa produción poética mostra unha clara influencia de Almeida Garrett e de Júlio Dinis, ela insérese decididamente no canon do simbolismo francés. A súa principal contribución para o simbolismo lusófono foi a introdución da alternáncia entre o vocabulário refinado dos simbolistas e outro máis coloquial, reflexo da súa infancia xunto do pobo norteño. Faleceu con só 32 anos de idade, tras unha prolongada loita contra a tuberculose pulmonar. Provided by Wikipedia